Σύνδρομο Savant
ή σύνδρομο του σοφού
Πρόκειται
για ένα όρο που για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε από τον Langdon Down, το 1887, ο
οποίος αναφέρθηκε στον “idiot savant”, περιγράφοντας ένα άτομο με
εξαιρετική μνήμη αλλά με ένα σημαντικό έλλειμμα στη συλλογιστική δύναμη, ένα
άτομο δηλαδή με χαμηλή νοημοσύνη αλλά υψηλές ικανότητες σε κάποιο τομέα. Συχνά τα άτομα
με σύνδρομο savant ονομάζονται
"όμορφα μυαλά" beautiful
minds. Αυτός ο χαρακτηρισμός είναι απόλυτα
δικαιολογημένος αν αναλογιστούμε τις ξεχωριστές ικανότητες που διαθέτουν. Αυτό
τους επιτρέπει για παράδειγμα να αποστηθίζουν μεγάλες αλληλουχίες αριθμών ή να
εκτελούν πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς και μετά να τους θυμούνται για
πάντα!
Πρόκειται για μια ικανότητα που φαίνεται
ασύμφωνη, παράλογη και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις συνολικές δυσκολίες του
ατόμου .Όποια και αν είναι η συγκεκριμένη δεξιότητα, πάντα είναι συνδεδεμένη με
μαζική μνήμη.