Ωτίτιδες και Διαταραχές Άρθρωσης

Τα παιδιά που έχουν στο ιατρικό τους ιστορικό, συχνές ωτίτιδες του αυτιού, οι γονείς θα πρέπει να παρακολουθούν την ακοή των παιδιών τους , συχνά απο ΩΡΛ. 
Κατά την διάρκεια μιας ωτίτιδας, η οποία μπορεί ακόμα και να μη φαίνεται με γυμνό μάτι και συνεπάγεται με υγρό στο μέσο αυτί, έχει ως αποτέλεσμα την κυμαινόμενη απώλεια ακοής. Αν αυτή η απώλεια ακοής είναι συχνή και επίμονη, το παιδί μπορεί να μην παράγει σωστά κάποιους ήχους. Πριν από μια επίσκεψη στον λογοθεραπευτή καλό είναι να έχετε κάνει ένα ακουόγραμμα στο παιδί σας. Τα παιδιά μαθαίνουν τη γλώσσα και την ομιλία με το να ακούνε άλλους ανθρώπους να μιλούν. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την ανάπτυξη της ομιλίας.

Εάν υπάρξει μια ακουστική απώλεια, το παιδί δεν επωφελείται επαρκώς από τις γλωσσικές εμπειρίες μάθησης με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν σημαντικές καθυστερήσεις στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας.
Η εκκριτική ωτίτιδα χωρίς μόλυνση είναι ένα ειδικό πρόβλημα, διότι τα συμπτώματα του πόνου και του πυρετού συνήθως λείπουν. Γι΄ αυτό μπορεί να περάσουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες χωρίς οι γονείς ν΄ αντιληφθούν το πρόβλημα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το παιδί μπορεί να χάνει ακουστικά μέρη του λόγου και της ομιλίας, τα οποία είναι απαραίτητα για την φυσιολογική του ανάπτυξη.

Τι μπορεί να προκαλεί τις ωτίτιδες;

Κατά τη βρεφική ηλικία, το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πολύ ευάλωτο σε λοιμώξεις. Μέχρι την ηλικία των 5 ετών, τα παιδιά έχουν πολύ μικρή ευσταχιανή σάλπιγγα, με αποτέλεσμα να είναι πιο ευάλωτη σε ιούς και μικρόβια και να φράζει πιο εύκολα.
Η παρουσία υπερτροφικών αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια) και αμυγδαλών (μετά την ηλικία των 3 ετών), που βρίσκονται πολύ κοντά στην ευσταχιανή σάλπιγγα, ευνοούν τη μόλυνση του μέσου αυτιού.
Αν το παιδί ζει σε περιβάλλον με καπνιστές, πίνει γάλα με το μπιμπερό ξαπλωμένο, δεν φυσάει τη μύτη του, έχει αλλεργική ή αγγειοκινητική ρινίτιδα, οι πιθανότητες για την εμφάνιση ωτίτιδας αυξάνονται. Επιβαρυντικοί παράγοντες θεωρούνται, επίσης, τυχόν ανατομικές ανωμαλίες στη μύτη ή το πρόσωπο, η πάθηση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, η υπερκατανάλωση αντιβιοτικών (με αποτέλεσμα να φέρει ανθεκτικά μικρόβια).

Επίσης η συνεχής χρήση πιπίλας μπορεί να φταίει για τις επαναλαμβανόμενες ωτίτιδες στα μικρά παιδιά, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου της Ουτρέχτης στην Ολλανδία.

Οι ερευνητές, ύστερα από πενταετή μελέτη σε δείγμα 500 παιδιών, διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος επαναλαμβανόμενης λοίμωξης στα αυτιά ήταν σχεδόν διπλάσιος για τα παιδιά που χρησιμοποιούσαν πιπίλα, ίσως επειδή συνεχής χρήση της επιτρέπει στα βακτήρια να μετοικήσουν ευκολότερα από τις εκκρίσεις της μύτης στο μέσο αυτί.