Εκπαιδευτικό Σύστημα και Νοημοσύνη

Είναι γνωστό ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα όπως λειτούργει σήμερα , τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες , ενισχύουν κυρίως τις λογικομαθηματικες και γλωσσικές δεξιότητες με αποτέλεσμα να μην ευνοεί την ανάπτυξη άλλων δυνατοτήτων  και ιδιαίτερων κλίσεων των μαθητών.
Έτσι οι μαθητές που διαθέτουν γλωσσικές και λογικομαθηματικες δεξιότητες συμμετέχουν αποτελεσματικότερα στην εκπαιδευτική διαδικασία και εξασφαλίζουν  σχολική επιτυχία και αυτοπεποίθηση. Αντίθετα οι μαθητές που δε διαθέτουν τις συγκεκριμένες δεξιότητες βιώνουν αισθήματα αποτυχίας και απομόνωσης.

Το 1983 ο Howard Gardner στο βιβλίο του «Frames of Mind», διατύπωσε τη θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης, σύμφωνα με την οποία η νοημοσύνη κάθε ανθρώπου χωρίζεται σε εννιά (τουλάχιστον) τομείς, οι οποίοι εδράζουν σε διαφορετικά σημεία του εγκεφάλου. Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τύποι νοημοσύνης. 
Κάποιοι άνθρωποι έχουν το χάρισμα της μαθηματικής και φιλοσοφικής σκέψης, όπως ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ή ο Μπιλ Γκέιτζ.

Κάποιοι άλλοι είναι συναισθηματικά προικισμένοι, για παράδειγμα οι μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Τζον Στάινμπεκ και η Άιρις Μέρντοχ, άνθρωποι δηλαδή που μπορούν να αποτυπώσουν ή να μεταφέρουν το συναίσθημά τους στο ευρύ κοινό.

Επίσης, υπάρχει η πρακτική νοημοσύνη. Είναι οι άνθρωποι που δίνουν λύσεις σε προβλήματα, μπορούν να φτιάξουν ένα αυτοκίνητο, να δώσουν λύση όταν πλημμυρίσει το υπόγειο ή να λύσουν εύκολα μια εξίσωση.

Επιπλέον, υπάρχει και η αισθητική νοημοσύνη, αυτή που διαθέτουν οι καλλιτέχνες, οι ζωγράφοι και οι μουσικοί.Κάποιες φορές, ιδιαίτερα στους μουσικούς και στους συνθέτες, η ευφυΐα αυτή συνδυάζεται με μαθηματική ευφυΐα.
Τέλος, υπάρχει κι ένα άλλο είδος ευφυΐας, ίσως το λιγότερο γνωστό, η λεγόμενη ηθική νοημοσύνη. Πρόκειται για το είδος εκείνο της εξυπνάδας που συνδυάζει τη δύναμη του χαρακτήρα με την ορθή κρίση, δύο προσόντα που συνήθως απαξιώνουμε γιατί δεν τα θεωρούμε και τόσο σημαντικά. Είναι η αρετή που μας μαθαίνει να κάνουμε όλα αυτά που οφείλουμε και όχι αυτά που μας αρέσει να κάνουμε.

Ο κάθε μαθητής με βάση το προφίλ νοημοσύνης που διαθέτει θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να μαθαίνει με το δικό του τρόπο ώστε να μπορεί να χειρίζεται τη γνώση και να κατανοεί πράγματα που έχουν σημασία για εκείνον. Αυτό θα επιτευχτεί εφόσον φυσικά αλλάξει ριζικά το εκπαιδευτικό σύστημα με αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί να είναι σε θέση να συνειδητοποιήσουν τις διαφορές μεταξύ των μαθητών να διδάξουν και να προσεγγίσουν ένα θέμα με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.