Συμπώματα Δυσορθογραφίας

Η Δυσορθογραφία είναι μια μαθησιακή δυσκολία, συνήθως συνδεδεμένη με τη δυσλεξία. Είναι το φαινόμενο των πολλών ορθογραφικών λαθών κατά τη γραφή.

Δυσκολίες στη γραφή και στην ορθογραφία

Το παιδί....

• Γράφει καθρεφτικά π.χ. ε-3, ρ-9, αν αντί να 

• Αντικαθιστά γράμματα που μοιάζουν φωνητικά ή οπτικά μεταξύ τους. Συχνότερα αντικαθιστούν σύμφωνα όπως: β-φ, γ-χ, δ-θ, β-δ, π-τ, ζ-σ, ζ-ξ, ξ-ψ, Μ-Σ, Μ-Ν,    π.χ. μολύδι αντί μολύβι, βασολάκια αντί φασολάκια, φροχή αντί βροχή, πάγος αντί πάχος,  Μωτήρης αντί Σωτήρης.....  

• Παραλείπει ή επαναλαμβάνει γράμματα ή συλλαβές μέσα στην ίδια λέξη π.χ. λιμούλα αντί λιμνούλα, πετααω αντί πετάω

• Συγχέει και αντιστρέφει τα δίψηφα σύμφωνα π.χ. πεστέτα αντί πετσέτα, παπάς αντί μπαμπάς, τσάμι αντί τζάμι και από τα δίψηφα φωνήεντα το αι με το –ια, π.χ. πιαδί αντί παιδί, πόδαι αντί πόδια. 

• Αντιστρέφει και μεταθέτει γράμματα ή συλλαβές μέσα στην ίδια λέξη π.χ πότρα αντί πόρτα, μυνωλάς αντί μυλωνάς, μόνος αντί νομός.

• Κάνει σύντμηση / συντόμευση λέξεων π.χ. στάτης αντί στρατιώτης, όφωνος αντί ομόφωνος. 

• Παρουσιάζει «παράξενη» ορθογραφία σε κάποιες λέξεις π.χ. νοσκι αντί μουσική, προγρακτο αντί πρόγραμμα, τλρσ αντί τηλεόραση (ακραίο δείγμα τηλεγραφικής γραφής).

• Παραλείπει ή επαναλαμβάνει χωρίς λόγο μικρές λειτουργικές λέξεις, όπως: και, να, θα

• Κάνει πολλά ορθογραφικά λάθη ακόμα και σε λέξεις που έχει διδαχθεί συστηματικά π.χ. παιδί, είναι

• Γράφει ακατάστατα, δυσνόητα, με πολλές μουντζούρες και σβησίματα, ανισομεγέθη γράμματα, λέξεις μη ευθυγραμμισμένες και πολλές φορές όχι πάνω στις γραμμές του τετραδίου και γενικά δεν υπάρχει λογική σειρά στην οργάνωση του γραπτού του. 

• Χρησιμοποιεί σπάνια ή με ακατάλληλο τρόπο τα κεφαλαία γράμματα π.χ. η μαρία Πήγε έξω. 

• Καταργεί τα διαστήματα και κολλάει τις λέξεις μεταξύ τους π.χ. Οπατέραςμουκαιγω

• Δεν τονίζει καθόλου τις λέξεις ή τις παρατονίζει.

• Δεν χρησιμοποιεί τα σημεία στίξης (στις πρώτες τάξεις αγνοούν ακόμα και την τελεία)

• Κάνει συντακτικά λάθη (όχι σωστά δομημένες προτάσεις)

• Δυσκολεύεται και κάνει λάθη στην αντιγραφή (από τον πίνακα ή το βιβλίο) ή στη γραφή καθ’ υπαγόρευση και γενικά χρειάζεται πολύ χρόνο προκειμένου να ολοκληρώσουν γραφική εργασία. 

• Το γραπτό του είναι φτωχό σε λεξιλόγιο, πολύ περιορισμένο σε νοήματα και ιδέες (μπορεί να χαρακτηριστεί «τηλεγράφημα»)