Σύνδρομο Asperger

Το Σύνδρομο Άσπεργκερ, όπως και ο κλασικός αυτισμός, είναι μια ισόβια “διαταραχή του φάσματος” του αυτισμού στο πιο ήπιο άκρο του και επηρεάζει τα άτομα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και σε ποικίλο βαθμό. Συχνά χαρακτηρίζεται ως αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας.
Χαρακτηρίζεται από σημαντικές δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση και στη λεκτική επικοινωνία, ενώ παράλληλα εκδηλώνεται με περιορισμένες και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και ενδιαφέροντα.
Ενώ υπάρχουν πολλές ομοιότητες ανάμεσα στο σύνδρομο Άσπεργκερ και τον κλασσικό αυτισμό, τα άτομα με Άσπεργκερ έχουν λιγότερα προβλήματα με τη λεκτική επικοινωνία και έχουν συνήθως μέση ή και ανώτερη νοημοσύνη. Δεν υποφέρουν συνήθως από τις μαθησιακές δυσκολίες που συνδέονται με τον αυτισμό, αλλά ενδέχεται να παρουσιάσουν συγκεκριμένα μαθησιακά προβλήματα όπως δυσλεξία, δυσπραξία ή άλλες καταστάσεις όπως διαταραχή ελλειμματικής προσοχής - υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ).

Τα κύρια χαρακτηριστικά του συνδρόμου, τα οποία συναντάμε και στον αυτισμό, είναι: 

• ∆υσκολία στην επικοινωνία.
• Ελλείμματα στην αμοιβαία κοινωνική συναλλαγή (δεν αντέχουν την πολυκοσμία, τον θόρυβο, εκφράζουν αυθόρμητα ότι σκέφτονται, σε σημείο που να φαίνονται αγενείς στους άλλους)
• Δυσκολία στη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων (αδυνατούν να δημιουργήσουν σχέσεις με τους συνομηλίκους τους και να συμμετέχουν σε ομαδικά παιχνίδια, αν και το επιθυμούν)
• Περιορισμένο ρεπερτόριο ενδιαφερόντων (έχουν περιορισμένα ενδιαφέροντα τα οποία επαναλαμβάνουν σε υπερβολικό βαθμό, αναπτύσσουν συχνά ειδικό ενδιαφέρον για ένα χόμπι ή μια συλλογή, αποκτούν εξειδικευμένες γνώσεις για ένα αντικείμενο, π.χ. τα αεροπλάνα του Β’ παγκοσμίου πολέμου και τους αρέσει να αναλύουν τις τεχνικές λεπτομέρειες που τα αφορούν.)
• Επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες και κινήσεις. 
• Μονότονος και σχολαστικός τρόπος ομιλίας.

Διαφορές Aυτισμού και Asperger