Περίπου
3-5% των παιδιών εμφανίζουν κάποια δυσκολία στην κατάκτηση και σωστή
χρήση των ήχων της ομιλίας. Οι δυσκολίες αυτές μπορούν να ταξινομηθούν
στις εξής ευρείες κατηγορίες:
Δυσαρθρία
Η
δυσαρθρία προκαλείται από νευρομυϊκές ανωμαλίες στη δομή και λειτουργία
των οργάνων που εμπλέκονται στην παραγωγή της ομιλίας. Εμφανίζεται σε
παιδιά με κάποιας μορφής εγκεφαλική παράλυση ή επίκτητη εγκεφαλική
βλάβη. Η δυσαρθρία μπορεί να επηρεάσει ένα ή περισσότερα από τα
υποσυστήματα της ομιλίας (αναπνοή, αντήχηση, άρθρωση, προσωδία, φωνή).
Πιο συγκεκριμένα:
Αναπνοή: Άτομα
με δυσαρθρία δεν αναπνέουν σωστά, δεν συντονίζουν την αναπνοή με την
ομιλία με αποτέλεσμα πολλές φορές να «ξεμένουν» από αέρα, να κόβουν
λέξεις στη μέση προκειμένου να πάρουν αναπνοή και να έχουν πολλή χαμηλή
ένταση φωνής.
Αντήχηση: Πολλές φορές παρατηρείται έντονη υπερρινικότητα ή υπορινικότητα στην ομιλία ενός ατόμου με δυσαρθρία, γεγονός που μπορεί να μειώσει την καταληπτότητα της ομιλίας του ατόμου. Η υπερρινικότητα ή υπορινικότητα οφείλεται σε αδυναμία κατεύθυνσης του αέρα προς τη στοματική ή τη ρινική κοιλότητα αντίστοιχα.
Άρθρωση: Εξαιτίας των νευρομυϊκών ανωμαλιών επηρεάζεται αρνητικά και η άρθρωση των ατόμων με δυσαρθρία, η οποία χαρακτηρίζεται συνήθως από αλλοίωση των ήχων της ομιλίας με αποτέλεσμα η ομιλία του ατόμου να μη γίνεται κατανοητή από το περιβάλλον του
Προσωδία: Η προσωδία είναι ο επιτονισμός που έχει κάθε πρόταση που εκφέρουμε. Σε άτομα δυσαρθρία πολλές φορές επηρεάζεται και η προσωδία με αποτέλεσμα η ομιλία του ατόμου να είναι επίπεδη, χωρίς διακυμάνσεις και να καταντά κουραστική για τον ακροατή, μιας και σε μία συζήτηση δεν μετρά μόνο το «τι» λέμε, αλλά και «πως» το λέμε.
Φωνή: Οι νευρομυϊκές ανωμαλίες μπορούν να επηρεάσουν και τη λειτουργικότητα των φωνητικών χορδών με αποτέλεσμα η φωνή να ακούγεται βραχνή, τραχιά ή αναπνευστική.
Αντήχηση: Πολλές φορές παρατηρείται έντονη υπερρινικότητα ή υπορινικότητα στην ομιλία ενός ατόμου με δυσαρθρία, γεγονός που μπορεί να μειώσει την καταληπτότητα της ομιλίας του ατόμου. Η υπερρινικότητα ή υπορινικότητα οφείλεται σε αδυναμία κατεύθυνσης του αέρα προς τη στοματική ή τη ρινική κοιλότητα αντίστοιχα.
Άρθρωση: Εξαιτίας των νευρομυϊκών ανωμαλιών επηρεάζεται αρνητικά και η άρθρωση των ατόμων με δυσαρθρία, η οποία χαρακτηρίζεται συνήθως από αλλοίωση των ήχων της ομιλίας με αποτέλεσμα η ομιλία του ατόμου να μη γίνεται κατανοητή από το περιβάλλον του
Προσωδία: Η προσωδία είναι ο επιτονισμός που έχει κάθε πρόταση που εκφέρουμε. Σε άτομα δυσαρθρία πολλές φορές επηρεάζεται και η προσωδία με αποτέλεσμα η ομιλία του ατόμου να είναι επίπεδη, χωρίς διακυμάνσεις και να καταντά κουραστική για τον ακροατή, μιας και σε μία συζήτηση δεν μετρά μόνο το «τι» λέμε, αλλά και «πως» το λέμε.
Φωνή: Οι νευρομυϊκές ανωμαλίες μπορούν να επηρεάσουν και τη λειτουργικότητα των φωνητικών χορδών με αποτέλεσμα η φωνή να ακούγεται βραχνή, τραχιά ή αναπνευστική.
Δυσπραξία
Η Βρετανική Εταιρεία Δυσπραξίας (ΑΕΔ) ορίζει τη δυσπραξία ως «μία διαταραχή ή ανωριμότητα της οργάνωσης της κίνησης όπου συχνά συνυπάρχουν και προβλήματα στην ομιλία, την αντίληψη και τη σκέψη». Τα παιδιά με δυσπραξία εμφανίζουν δυσκολίες στον εκούσιο προγραμματισμό των κινήσεων της ομιλίας με αποτέλεσμα η ομιλία τους να χαρακτηρίζεται από πολλά λάθη και πολλές φορές να μην γίνεται κατανοητή από το περιβάλλον.
Η Βρετανική Εταιρεία Δυσπραξίας (ΑΕΔ) ορίζει τη δυσπραξία ως «μία διαταραχή ή ανωριμότητα της οργάνωσης της κίνησης όπου συχνά συνυπάρχουν και προβλήματα στην ομιλία, την αντίληψη και τη σκέψη». Τα παιδιά με δυσπραξία εμφανίζουν δυσκολίες στον εκούσιο προγραμματισμό των κινήσεων της ομιλίας με αποτέλεσμα η ομιλία τους να χαρακτηρίζεται από πολλά λάθη και πολλές φορές να μην γίνεται κατανοητή από το περιβάλλον.
Εξελικτική φωνολογική διαταραχή:
Τα παιδιά με εξελικτική φωνολογική διαταραχή έχουν αποτύχει, για κάποιον μη εμφανή λόγο, να αναπτύξουν την ομιλία τους με ακρίβεια. Οι εκφορές τους μπορεί να δηλώνουν καθυστέρηση (να μοιάζουν με εκείνες μικρότερου σε ηλικία παιδιού) ή μπορεί να αποκλίνουν από τις αναμενόμενες εκφορές. Σε αυτήν την κατηγορία δεν υπάρχει φανερό πρόβλημα νευρομυϊκού ελέγχου, πρόβλημα προγραμματισμού ή δομικών ανωμαλιών, αλλά η ομιλία τους μπορεί να είναι δυσνόητη σε μεγάλο βαθμό.
Αρθρωτικές διαταραχές λόγω ανατομικών παραλλαγών:
Μη φυσιολογική δομή των οργάνων που εμπλέκονται στην παραγωγή της ομιλίας μπορούν να προκαλέσουν δυσκολίες στην ομιλία. Τέτοιες περιπτώσεις υφίστανται π.χ. σε σχιστίες χείλους ή/και υπερώας, καθώς και σε προβλήματα που αφορούν την οδοντοστοιχία.
Τα παιδιά με εξελικτική φωνολογική διαταραχή έχουν αποτύχει, για κάποιον μη εμφανή λόγο, να αναπτύξουν την ομιλία τους με ακρίβεια. Οι εκφορές τους μπορεί να δηλώνουν καθυστέρηση (να μοιάζουν με εκείνες μικρότερου σε ηλικία παιδιού) ή μπορεί να αποκλίνουν από τις αναμενόμενες εκφορές. Σε αυτήν την κατηγορία δεν υπάρχει φανερό πρόβλημα νευρομυϊκού ελέγχου, πρόβλημα προγραμματισμού ή δομικών ανωμαλιών, αλλά η ομιλία τους μπορεί να είναι δυσνόητη σε μεγάλο βαθμό.
Αρθρωτικές διαταραχές λόγω ανατομικών παραλλαγών:
Μη φυσιολογική δομή των οργάνων που εμπλέκονται στην παραγωγή της ομιλίας μπορούν να προκαλέσουν δυσκολίες στην ομιλία. Τέτοιες περιπτώσεις υφίστανται π.χ. σε σχιστίες χείλους ή/και υπερώας, καθώς και σε προβλήματα που αφορούν την οδοντοστοιχία.
Διαταραχές ροής της ομιλίας
Τραυλισμός
Το παιδί που, για παράδειγμα, μπλοκάρει ή επαναλαμβάνει ή επιμηκύνει ήχους ή συλλαβές μιας λέξης και αναπτύσσει συμπεριφορές αποφυγής ή συναισθηματικές αντιδράσεις σε αυτόν τον τρόπο λεκτικής συμπεριφοράς.
Ταχυλαλία
Η ταχυλαλία είναι μια διαταραχή της ροής της ομιλίας, κατά την οποία ο λόγος χαρακτηρίζεται από μια υπερβολική ταχύτητα και την ανυπαρξία παύσεων. Ο λόγος ενός ατόμου με ταχυλαλία χαρακτηρίζεται από ημιτελείς προτάσεις, στις οποίες απουσιάζουν, παραμορφώνονται, κόβονται φωνήματα, συλλαβές ή ακόμη και ολόκληρες λέξεις.
Το παιδί που, για παράδειγμα, μπλοκάρει ή επαναλαμβάνει ή επιμηκύνει ήχους ή συλλαβές μιας λέξης και αναπτύσσει συμπεριφορές αποφυγής ή συναισθηματικές αντιδράσεις σε αυτόν τον τρόπο λεκτικής συμπεριφοράς.
Ταχυλαλία
Η ταχυλαλία είναι μια διαταραχή της ροής της ομιλίας, κατά την οποία ο λόγος χαρακτηρίζεται από μια υπερβολική ταχύτητα και την ανυπαρξία παύσεων. Ο λόγος ενός ατόμου με ταχυλαλία χαρακτηρίζεται από ημιτελείς προτάσεις, στις οποίες απουσιάζουν, παραμορφώνονται, κόβονται φωνήματα, συλλαβές ή ακόμη και ολόκληρες λέξεις.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Κατά τη θεραπευτική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της δυσαρθρίας, στοχεύουμε στη βελτίωση των υποσυστημάτων της ομιλίας που έχουν επηρεαστεί. Για κάθε υποσύστημα της ομιλίας που έχει πληγεί εφαρμόζεται και η κατάλληλη θεραπεία.
Κατά τη θεραπευτική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της δυσαρθρίας, στοχεύουμε στη βελτίωση των υποσυστημάτων της ομιλίας που έχουν επηρεαστεί. Για κάθε υποσύστημα της ομιλίας που έχει πληγεί εφαρμόζεται και η κατάλληλη θεραπεία.
Αναπνοή: Η εκμάθηση του σωστού τρόπου αναπνοής καθώς και ασκήσεις συντονισμού βοηθούν στην αντιμετώπιση των παραπάνω δυσκολιών που σχετίζονται με την αναπνοή.
Αντήχηση: Κατάλληλες ασκήσεις θα βοηθήσουν στην σωστή κατεύθυνση του αέρα κατά τη διάρκεια της ομιλίας και κατ΄ επέκταση στην αντιμετώπιση της υπερρινικότητας ή της υπορινικότητας.
Άρθρωση: Προκειμένου να βελτιωθεί η άρθρωση πραγματοποιούνται συνήθως ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών που συμμετέχουν στην παραγωγή της ομιλίας καθώς και ασκήσεις για την ακρίβεια, την αντοχή και τον συντονισμό των κινήσεων των αρθρωτών που απαιτούνται για την παραγωγή της ομιλίας.
Προσωδία: Κατάλληλες ασκήσεις επιτονισμού σε συνδυασμό με κατάλληλες παύσεις κατά τη διάρκεια της ομιλίας, θα έχουν ως αποτέλεσμα ο ακροατής να αντιλαμβάνεται όχι μόνο το λεκτικό μήνυμα, αλλά και το μη λεκτικό μήνυμα που κρύβεται πίσω από την ομιλία αυτή καθαυτή.
Φωνή: Κατάλληλες ασκήσεις για τη σύγκλειση ή την αποφυγή υπερβολικής σύγκλεισης των φωνητικών χορδών θα βελτιώσουν την ποιότητα της φωνής και κατά συνέπεια την καταληπτότητα της ομιλίας.
Άτομα με δυσπραξία εμφανίζουν
δυσκολία στο συντονισμό των κινήσεων που είναι απαραίτητες για την
παραγωγή της ομιλίας. Έρευνες έχουν δείξει ότι στοματοκινητικές ασκήσεις
βοηθούν στην κατάκτηση του συντονισμού αυτού. Τέτοιου είδους ασκήσεις
σε συνδυασμό με συλλαβιστή ομιλία, έντονο τονισμό των λέξεων και κυρίως
συνεχής επανάληψη λέξεων και προτάσεων διευκολύνουν τον εκούσιο
προγραμματισμό και επομένως ελαχιστοποιούν τα λάθη στην ομιλία.
Παιδιά με εξελικτική φωνολογική διαταραχή συγχέουν συνήθως κάποιους ήχους της ομιλίας με κάποιους άλλους. Κατά τη θεραπεία παιδιών με εξελικτική φωνολογική διαταραχή, εντοπίζουμε αρχικά τους ήχους που συγχέονται, στη συνέχεια πραγματοποιούνται ασκήσεις προς διαχωρισμό και ακουστική διάκριση των ήχων αυτών και στο τέλος ασκήσεις για τη σωστή εκφορά των ήχων αυτών κατά τη διάρκεια της ομιλίας.
Σε παιδιά με επιδιορθωμένη σχιστία χείλους ή/ και υπερώας υπάρχει μία υπαισθησία και υποκινητικότητα των δομών που έχουν επιδιορθωθεί, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η άρθρωση.
Ασκήσεις προς αύξηση της αισθητικότητας και της κινητικότητας των δομών
αυτών θα βελτιώσουν την άρθρωση και κατ΄επέκταση την καταληπτότητα της
ομιλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου